((اللهُ أكبَرُ، اللَّهُمَّ أهِلَّهُ عَلَينا بِالأمْنِ وَالإيمانِ، وَالسَّلامةِ وَالإسلامِ، وَالتَّوفيقِ لِما تُحِبُّ وَتَرضَى، رَبُّنا وَرَبُّكَ اللهُ )). الترمذي 5/504 برقم(3451) بلفظ: (اللًّهُمَّ أَهِلًّهُ عَلَيْنَا بِاليُمْنِ وَالإِيمَانِ، وَالسَّلاَمَةِ وَالإِسْلاَمِ، رَبِيَ وَرَبُّكَ اللهُ) وحسَّنه الألباني في صحيح الجامع (4726). والدارمي بلفظه1/336 وابن حبان(888) وقال محققه شعيب الأرنؤوط: حديث صحيح لغيره. وقال الألباني: صحيح لكثرة شواهده، انظر الصحيحة(1816)، والكلم الطيب(162).
واتە: خوا لە هەموو شتێك گەورەترە، خوایە ئەم مانگە دەرخەو هەڵبێنە بە سەرماندا بە ئاسایش (دوور لە موسیبەت و بە دامەزراوی)، (لە ریوایەتی -بِالیُمن- واتە: بە كامەرانی) و ئیمان و بە سەلامەتی لە ئافاتی دونیاو دین، وە ئیسلامەتی و ملكەچی شەرعەوەو بە تەوفیق و یارمەتیدانت بۆ ئەو شتەی پەروەردگار تۆ پێت خۆشەو پێی ڕازیت، (ئەی مانگ) پەروەردگاری ئێمەو تۆش هەر (الله)یە.