1- ( ئەگەر چووە ناو جێگەی نوستن دەستی بدات لەیەك‌و پاشان فووی پێدا بكات‌و سورەتی:
[ قُلْ هُۆ اللهُ أَحَد] و [ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الفَڵق ] و [ قُلْ أَعُوذ بِرَبِّ النّاس ] ی پیادا بخوێنێ.
پاشان دەستی بهێنێ بەسەر ئەو شوێنەدا ئەتوانێ لە لەشی، وە لەسەری لەگەڵ دەموچاوی‌و پێشەوەی لەشییەوە دەست پێ بكات، وە ئەمە سێ بارە بكاتەوە). البخاري مع الفتح 9/62 برقم(5017) ومسلم 4/1723 برقم(2192)، چونکە پێغەمبەری خوا(صلی اللە علیە وسلم) ھەموو شەوێک ئاوای دەکرد.
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4)
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5)
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِكِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6)
[اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ]. (البقرە: 255)
[آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ، لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ]. (البقرە: 285-286)
واتە: ڕزگار بوون یان قوتار بوون لە هاوبەش پەیدا كردن (وە سوود بەخشە بۆ تەنها (الله) پەرستی (التَّوحید).
وە (پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم) هەركات بچوایەتە ناو جێگای نوستنی سورەتی (قل یا أیها الكافرون)ی دەخوێند هەتا تەواوی ئەكرد). رواه الطبراني عن عبادە بن أخضر، وحسَّنه اڵالبانی فی صحیح الجامع(4648).
قُلْ يَاأَيُّهَا الْكَافِرُونَ (1) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (2) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (3) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (4) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (5) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (6)
((بِاسمِكَ رَبّي وَضَعْتُ جَنبـي وَبِكَ أرفَعُهُ، فإنْ امسَكْتَ نَفسِي فارحَمْها، وَإنْ أَرسَلْتَها فاحْفَظْها بِما تَحْفَظُ بهِ عِبادَكَ الصّالِحينَ)). البخاري 11/126 برقم(6320) ومسلم 4/ 2084 برقم(2714). وە لەفزی موسلیم بەم جۆرەیە: ((سُبحانَكَ اللًّهُمَّ رَبّي بِكَ وَضَعتُ جَنبي وَبِكَ أَرفَعُهُ إن أَمسَكتَ نَفسي فَاغفِر لَها وَإِن أَرسَلتَها فَاحفَظها بِما تَحفَظُ بِهِ عِبادَكَ الصَّالِحِينَ)).
واتە: بەناوی تۆ پەروەردگارم(بە پشتیوانی تۆ) تەنیشتم داناو بە پشتیوانی تۆوە بەرزی دەكەمەوە، ئەگەر ڕۆحی منت گرتەوەو مراندت بەزەیت پێیدا بێتەوە، وە ئەگەر ناردتەوە بۆ جەستەكەم ئەوا بیپارێزە بەوەی كە بەندە صاڵحەكانتی پێ دەپارێزی.
واتە: خوایە تۆ ڕۆحی منت بەدیهێناوەو تۆ دەیمرێنی، مردن‌و ژیانی بە دەستی تۆیە، ئەگەر ژیاندت(هێشتەوە لەسەر ژیان) بیپارێزەو ئەگەر مراندت لێی خۆش ببە، خوایە داوای پارێزراوی و لەش ساغیت لێ دەكەم.
واتە: خوایە بمپارێزە لە سزاكەت لەو ڕۆژەدا كە بەندەكانت زیندوو دەكەیتەوە.
واتە: (لەسەر یادی ناوی تۆ) خوایە دەمرم و دەژیم.
واتە: خوایە پەروەردگاری حەوت ئاسمانەكان‌و زەوی و پەروەردگاری عەرشی گەورە، پەروەردگارمان‌و پەروەردگاری هەموو شتێك، تەقێنەرو ڕوێنەری تۆوی دانەویڵەو ناوكی خورماو دابەزێنەری تەورات‌و ئینجیل‌و قورئان، پەنا دەگرم پێت لە خراپەی هەموو شتێك كە ناوچەوان و چارەنوس و نسیبی بە دەست تۆیە، خوایە تۆ یەكەمینی‌و كەس لە پێش تۆوە نییەو تۆ دوایەمینی‌و كەس لە دوای تۆوە نییەو تۆ بەدەستەڵات و زاڵا و دیارو ئاشكرایت و كەس لە سەرو تۆوە نییەو تۆ پەنهانی و بە ئاگای بەشاراوەكان‌و شتێك نییە لە تۆ پەنهان، سا قەرزاریمان لەسەر هەڵگرەو بێ‌نیازو دەوڵەمەندمان بكە لە هەژاری.
واتە: هەموو حەمدو سوپاسێك بۆ ئەو خوایەی كە تێری كردین و تێرئاوی كردین و پێویستی نەخستینە غەیری خۆی و بەقەنەعەت و كیفایەتی داین (لە خراپەی شتە ئازاراوییەكان و پێویستییەكانی نەهێشتین) و كردینە خاوەن خانەو مەنزڵ (یان ڕەحمی پێ كردین)، زۆر كەس هەیە لە خراپەی دوژمن و خراپەكاران پارێزراو نییە، وە موڵگەی نیشتەجێ‌ی نییە.
واتە: خوایە ئەی زانای غەیب‌و ئاشكرا، ئەی بەدیهێنەری ئاسمانەكان‌و زەوی، پەروەردگارو پاشای هەموو شتەكان، شایەتی دەدەم كە هیچ پەرستراوێك نییە بە هەق جگە لەتۆ، پەنا دەگرم پێت لە خراپەی نەفسم، وە لە خراپەی شەیگان‌و هاوبەش
دانانی(شِرْكِهِ)، یان داوەكانی(شَرَكِهِ)، وە لەوەی كە خراپەیەك بهێنم بەسەر نەفسمدا یان خراپەیەك بهێنم بەسەر موسڵمانێكدا.
الترمذي برقم (3404) والنسائی فی عمل الیوم واللیلە برقم(707)، وانظر صحیح الجامع (4873) و(الصَّحیحە) برقم(585).أبو الزبیر دەفەرموێت: ( ئەم دوو سورەتە بەسەر هەموو سورەتێكی قورئاندا بە حەفتا چاكە فەزڵدراون، وە هەر كەسێك ئەم دوو سورەتە بخوێنێت بەهۆیەوە حەفتا چاكەی بۆ دەنوسرێت و حەفتا پلە بەرز دەبێتەوەو حەفتا گوناهی دەسڕێتەوە). قال الألباني في الأدب المفرد بالتعليقات (1/282- 283) برقم (1207): صحيح من قول أبي الزبير، فهو مقطوع موقوف.
((اللَّهُمَّ أسلَمْتُ نَفْسي إلَيكَ، وَفَوَّضْتُ أمري إلَيكَ، وَوَجَّهْتُ وَجْهي إليكَ، وألجَأْتُ ظَهْري إلَيكَ، رَغْبَةً وَرَهْبَةً إلَيكَ، لامَلْجأَ وَلا مَنجا مِنكَ إلاّ إلَيكَ، آمنتُ بِكِتابِكَ الّذي أَنْزَلْتَ، وَبِنَبّيِكَ الّذي أرْسَلْتَ)).
واتە: خوایە نەفسم گوێڕایەڵ و تەسلیمی تۆ كردو كاروباری خۆم دایە دەستی تۆ، وە ڕووم كردە تۆ(یان مەبەستم تەنها تۆیە)و پشتم بەست بەتۆ(لە هەموو كاروبارەكانمدا)، بە پێخۆشبون و حەز پێكردن لە پاداشت و بە ترسان لە سزای تۆ، هیچ قەڵاو حەشارگەو ڕزگاربونێك نییە مەگەر بۆ لای تۆ، باوەڕم هێناوە بە كتێبەكەت كە داتبەزاندۆتە خوارەوە، وە بەو پێغەمبەرەت(صلى الله عليه وسلم) كە ناردوتەو ڕەوانەت كردووە .
لە عبدالله وە فەرمووی: عومەر پرسیاری لە پێغەمبەر(صلى الله عليه وسلم) كرد: ئایا یەكێك لە ئێمە ئەتوانێت بخەوێت بە لەش گرانییەوە؟ فەرمووی: (( بەڵێ ئەگەر دەست نوێژی هەڵگرت)). البخاری 1/393، وە (پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم) ئەگەر لەشی گران بووایەو بیویستایە خواردن بخوات یان بخەوێت دەست نوێژی دەشت وەك دەست نوێژی نوێژ). مسلم(305).
هەركەسێك كاتێ چووە ناو جێگای نوستنی ئەمە بڵێت ئەوا خوای گەورە لە تاوان یان گوناهەكانی خۆش دەبێت ئەگەر چی وەكو كەفی دەریاش وابێت. . رواه النسائي وابن حبان في صحيحه واللفظ له، وعند النسائي: (سبحان الله وبحمده) وقال في آخره: (...غفرت له ذنوبه ولو كانت أكثر من زبد البحر). صحَّحه الألباني أنظر السلسلة الصحيحة برقم (3414). وصحيح الترغيب والترهيب برقم(607).
أَنْ تُنجِني مِنَ النّارِ)).
(هەركەسێك كاتێك ئەچێتە ناو جێگای نوستنی بڵێ:...فەرمودەكە...ئەوە بە حەمد و ستایش كردنی هەموو دروستكراوان ستایشی خوای گەورەی كردووە). أخرجه الحاكم في المستدرك(2001)، وغيره، وحسَّنه الألباني في السلسلة الصحيحة برقم(3444) و صحيح الترغيب والترهيب برقم(609).
واتە: هەموو ستایشێك بۆ ئەو خوایەی كیفایەتی دام و جێنشینی كردم، وە خواردن و خواردنەوەی پێ بەخشیم، وە بە فەزڵی خۆی منەتی بەسەردا ڕژاندم، هەموو ستایشێك بۆ خوایە لەسەر هەموو حاڵێك، ئەی پەروەردگارو پاشای هەموو شتەكان، وە پەرستراوی بەهەقی هەموو شتەكان، پەنات پێ ئەگرم لە ئاگر.
واتە: بە ناوی خواوە تەنیشتم دانا، خوایە لە تاوانەكانم خۆشبەو شەیتانەكەم لاڵ و بچوك بكەرەوەو نەفسی بارمتەم ئازاد بكە (لە هەموو مافێك كە لەسەرمە)و زنجیرەكانی بكەرەوەو تای كێشانی چاكەكانم قورس بكەو بمگێڕە لە ئامادەبووانی مەجلیسە بەرزەكە (كە كۆڕی مەلائیكەتە پلە بەرزەكانە).