(هیچ كەسێك لە ئێوە ئاواتی مردن نەخوازێ (بە هۆی ناڕەحەتییەكەوە كە تووشی هاتووە)، ئەگەر هەر دەبوو بیڵێ با بڵێ: ((اللَّهُمَّ أحييني ما كانَتِ الحَياةُ خَيراً لِي، وَتَوَفَّني إذا كانَتِ الوَفاةُ خيراً لِي)). البخاري 10/107،108 ومسلم (2680).
واتە: خوایە بمژێنە هەتا ئەو كاتەی ژیان چاكە بۆم و بممرێنە ئەگەر مردن خێری تێدا بوو بۆم.
تێبینی: ئیمامی نەوەوی فەرمویەتی: (بەڵگەی ئەوەی لێ وەردەگیرێت كە دروست نییە ئاواتی مردن بخوازێت لەبەر زەرەرو زیانێك كە توشی بوبێت یان نەخۆشییەك یان هەژارییەك یان میحنەتێك لە دوژمن یان هاووێنەی ئەمانە لە ناڕەحەتییەكانی دونیا، بەڵام ئەگەر ترسی زیانێكی هەبوو لە دینەكەی، یان فیتنەیەك توشی ببێت لە دینیدا، ئەو كات ئەمە مەكروه نییە بە پێی مەفهومی ئەم فەرمودەیەو غەیری ئەمەش، وە ئەمەی دووەم چەندان كەس لە سەلەف ئەنجامیان داوە لە كاتی ترسی فیتنە لە دینیاندا...). شرح النووی علی مسلم (9/43)..هەروەها ئیبن حەجەر بە هەمان مانا شەرحی كردووە. بڕوانە فتح الباری16/174.
