1- عبداللەی كوڕی الزبیر(رەزای خوایان لـێ بێت) ئەگەر گوێی لە هەورەگرمە بوایە وازی لە قسەكردن دەهێناو دەیفەرموو:
((سُبْحانَ الَّذي يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، وَالمَلائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ)). الموطأ 2/992 وقال الألباني: صَحيح الإسناد موقوفاً. الكلم الطيب ص135.
واتە: پاكی‌و بێ نوقسانی بۆ ئەو خوایەیە كە هەورەگرمە تەسبیحات‌و ستایشی دەكات، وە فریشتەكانیش لە ترسی ئەو تەسبیحاتی دەكەن.
2- لە عبداللەی كوڕی عەباسەوە(رەزای خوایان لـێ بێت) ئەگەر گوێی لە دەنگی هەورەگرمە بوایە دەیفەرموو: ((سُبْحَانَ الَّذي سَبَّحْتَ لَهُ)).
واتە: پاك و بێ نوقسانی بۆ ئەو خوایەی تەسبیحاتی بۆ كرا.
(......وە دەیفەرموو: هەورە گرمە مەلائیكەتێكە هەورەكان پێش خۆی دەدا هەروەك چۆن شوان مەڕوماڵاتی پێش دەدات). الأدب المفرد برقم(722)، وحسَّنه الألباني في صحيح الأدب برقم(559).
وە لە ابن عباسەوە(رەزای خوایان لـێ بێت) دەفەرموێت: (چەند جولەكەیەك هاتن بۆ خزمەت پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم) و وتیان: ئەی أبا القاسم هەواڵمان بدەرێ دەربارەی (الرَّعد) چییە؟ فەرموی: مەلائیكەتێكە دانراوە بە هەوارەكانەوە قامچییەكی پێیە (لە شێوەی دروستكراو لە پەڕۆ) لە نور (یان لە ئاگر) هەورەكانی پێ دەگێڕێت بەرەو ئەو شوێنەی خوای گەورە ویستی لێ بێت، ووتیان: ئەی ئەو دەنگە چییە كە دەیبیستین؟ فەرموی: دەنگی لێخوڕینییەتی بۆ هەورەكان تا دەیانبات بۆ ئەو شوێنەی فەرمانی پێ كراوە، وتیان: ڕاست ئەكەی......). رواه أحمد (1/274)، والترمذي برقم (3117)، وصحَّحه الألباني، وانظر الصحيحة برقم (1872).
تێبینی: (البَرق) بریتیە لەو ڕووناكیەی لە كاتی هەورو هەڵادا لە ناكاو لە ئاسمانەوە دەردەكەوێت و بە دوایدا دەنگێك دێت، (الرَّعد) بریتییە لە دەنگی هەورەگرمە، ئەو دەنگەی لە دوای دەركەوتنی ڕووناكی بەرقەوە دێت، وە بەرهەردوكیان (البَرق) و (الرَّعد) دەوترێت: (الصاعِقة).
