خوای گەورە دەفەرموێت: [....وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ (155) الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ].(البقرە: 155-157)
واتە: … جا مژدە بدە بەو كەسانەی خۆگرو ئارامگرن، كە ئەوانەن هەر كاتێك تووشی بەڵاو ناخۆشیەك دەبن دەڵێن: ئێمە موڵكی خواین و هەرچی هەمانە بەخششی خوایە، سەر ئەنجامیش تەنها هەر بۆ لای ئەو زاتەیە گەڕانەوەمان. ئا ئەوانە چەندەها ستایش و ڕەحمەت و میهرەبانی هەر بەسەر ئەواندا دەبارێت لەلایەن پەروەردگاریانەوەو ئەوانە ئەو كەسانەن ڕێبازی هیدایەتیان وەرگرتووە.
واتە: ئێمە موڵكی خواین(چۆن ویستی بوو تەصەروف لە موڵكی خۆیدا دەكات) وە بۆ لای ئەو دەگەڕێینەوە(پاداشتمان دەداتەوە لەسەر ئارامگری و پاداشتمان بە زایە نادات)( عدة الصابرين وذخيرة الشاكرين لابن القيم ص79.)، خوایە پاداشتم بدەیتەوە لەم موسیبەتەمداو كەسێكی باشترم بۆ بخەرەوە جێگەی.
واتە: خوایە لە من و لە ئەویش(مردووەكە) خۆش ببەو كەسێكی چاكم بۆ بخەرەوە شوێنی.