((إذا سَلَّمَ عَليكُم أهلُ الكِتابِ فَقولُوا: وَعَلَيكُم)).
واتە: ئەگەر خاوەن كتێبەكان (گاورو جولەكە) سڵاویان لێ كردن بڵێن: لە ئێوە بێ.
أخرجه البخاري مع الفتح 11/42 برقم(6258) ومسلم 4/1705 برقم(2163). لە ڕیوایەتێكی تردا دەفەرموێ: (( چونكە لەو كاتەدا پێتان دەڵێن (السَّامُ عَڵیكُم). واتە: مردن بۆ ئێوە بێت)). البخاري 11/42 ومسلم 4/1706.
تێبینی: (ڕاجیایی هەیە لە نێوان زانایاندا كە ئاخۆ دروستە سڵاو لە ئەهلی كیتاب بكرێت یان نا؟ زۆربەی زانایان بە دروستی نازانن بە بەڵگەی فەرمودەی: (لا تبدؤوا الیهود ولا النصاری بالسلام) رواه مسلم(2167)، واتە: ئێوە سەرەتا دەستپێشخەری سڵاو مەبن لە جولەكەو گاورەكان. هەندێكی تر دەڵێن دروستە بە مەرجێك هەر بڵێ(السلام علیك) بە بێ وتنی (ورحمة الله) و بە لەفزی تاك: ئەمە ڕیوایەت كراوە لە ابن عباس و ابی امامە و ئیبن موحەیریز و بۆچونێكە لە مەزهەبی شافیعیدا. هەندێكی تر دەڵێن: دروستە ئەگەر بەرژەوەندییەك و پێویستییەكی هەبێت لەگەڵیان، یان ترسی ئەزێت دانی هەبێت لێیانەوە، یان خزمایەتی و نزیكایەتی هەبێت، ئەمەش ریوایەت كراوە لە ابراهیم النخعی و عەلقەمەوە، وە ئەوزاعی فەرمویەتی: (إنْ سَلّمْتَ فَقَدْ سَلّمَ الصّالِحُونَ، ۆإِنْ تَرَكْتَ فَقَدْ تَرَكَ الصّالِحُونَ).
هەروەها جیاوازن لە بارەی وەڵامدانەوەی سڵاویان: جمهور لەسەر ئەوەن واجبە،(بەڵام تەنها بە وعلیكم)، كۆمەڵێكی تریش دەڵێن واجب نییە هەروەك چۆن واجب نییە وەڵامی ئەهلی بیدەع بدرێتەوەو ئەمەیان لە پێشتریشە، چونكە ئەگونجێت ئەوان وتبێتیان (السام علیكم). بەڵام ئەگەر دڵنیا بویت لەوەی وتویانە (السلام علیكم) ئەوە دروستە وەڵام بدرێنەوە، وە دروستە سەلام بكرێت لە مەجلیسێكی تێكەڵ لە موسڵمان و ناموسڵمان و مەبەستی موسڵمانەكانی بێت، وە هەندێك زانای تریش جیاوازی ئەكەن لە نێوان ئەهلی زیمەو ئەهلی حەرب). انظر زاد المعاد (2/388) وفتح الباري (11/45) وشرح النووي على مسلم (7/296)
