((اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبعِ وَما أظْلَلْنَ، وَرَبَّ الأرضِينَ السَّبعِ وَما أقْلَلْنَ، وَرَبَّ الشّياطينِ وَما أضلَلْنَ، وَرَبَّ الرِّياحِ وَما ذَرَيْنَ، أسأَلُكَ خَيرَ هذهِ القَريَةِ، وَخَيرَ أهلِها، وَخَيرَ ما فِيها، وأعوذُ بَكَ مِنْ شَرِّها، وَشَرِّ أهْلِها، وَشَرِّ ما فِيها)). الحاكم وصحَّحه وَ وافقَهُ الذَهَبي 2/100 وابن السني برقم (524) وحسَّنه الحافظ في تخريج الاذكار5/154. قال ابن باز: و رواه النسائي في عمل اليوم والليلة برقم(547-548) بإسناد حَسَن. انظر تحفة الاخيار ص (37). وصحيح الكلم الطيب ص 67.
واتە: خوایە پەروەردگاری حەوت ئاسمانەكان و هەموو ئەوەی سێبەری بۆ دەكات (لە ئەستێرەو مانگ و خۆرو زەوی)، وە پەروەردگاری حەوت چینەكەی زەوی‌و ئەوەی لەسەر پشتی خۆی هەڵی گرتووە (لە دروستكراوان)، پەروەردگاری شەیگانەكان‌و ئەوانەی گومڕایان كردوون، پەروەردگاری (با)كان و ئەوەی لەگەڵا خۆیاندا دەیبەن، داوای خێر و چاكەی ئەم گوندە (لە مانەوە بە سەلامەتی تێیدا)و چاكەی خەڵكەكەی (لە ئیمان و دامەزراوی و یارمەتی دانیان لەسەر خێرو كۆبونەوەیان لەگەڵ زاناو پیاوچاكان و ناسیاوان)و ئەو چاكەیەت لـێ دەكەم كە تیایدایە (لە خەڵك و جێگاو خۆراك)، وە پەنات پێ دەگرم لە خراپەكەی‌و خراپەی خەڵكەكەی‌و خراپەی ئەوەی تیایەتی.