لە عبداللەی كوڕی سرجس(ڕەزای خوای لێ بێت) دەفەرموێ:
(كانَ رَسولُ اللهِ(صلى الله عليه وسلم) إذا سافرَ يَتَعَوَّذُ مِن وَعثاءِ السَّفَرِ وَكآبةِ المُنقَلَبِ، وَالحورِ بعْدَ الكور، وَدَعوَة المَظلوم، وَسوءِ المَنظَرِ في الأهلِ وَالمالِ). رواه مسلم 9/111 والنسائي 8/272.
واتە: پێغەمبەری خوا(صلى الله عليه وسلم) ئەگەر سەفەری بكردایە پەنای دەگرت بە خوای گەورە لە: ناسۆری گەشت و غەمباری ڕواڵەت و گەڕانەوە بە غەمباری و لە نوقسانی دوای زیادە (یان لە خراپ بوونی كاروبارمان دوای چاك بوونی)( انظر النهاية لإبن الأثير 1/458.) وە لە پاڕانەوەی ستەم لێكراو، وە خراپ گەڕانەوە بۆ ناو كەسوكارو ماڵا و سامان.